IBM PC - 1981r.

IBM PC (Personal Computer) – platforma komputerów osobistych zapoczątkowana 12 sierpnia 1981[1] roku przez firmę IBM modelem IBM 5150 powszechnie znanym wyłącznie jako IBM PC.

Nazwa IBM PC była przez pierwsze dwa lata całkowicie jednoznaczna i odróżniała ten wyrób od innych dostępnych w tym czasie komputerów osobistych takich jak ZX-81 czy produkty z serii Apple II.

Gdy w roku 1983 ukazał się kolejny model IBM PC/XT, firma IBM skorzystała z popularności nazwy IBM PC nazywając go IBM PC/rozszerzony (XT to częsty skrót marketingowy angielskiego słowa extended).

Popularność tej platformy i wyrobów z nią kompatybilnych – około 90% światowych komputerów – spowodowała, że dla większości konsumentów komputer osobisty, pecet (z języka angielskiego personal computer), jest tożsamy z produktem platformy IBM PC.

KOMPUTER ODRA - lata 70-te.

Odra to nazwa serii komputerów produkowanych w Zakładach Elektronicznych Elwro we Wrocławiu (zlikwidowanych po 1989).

Typy polskiej konstrukcji: Odra 1001, Odra 1002, Odra 1003, Odra 1013, Odra 1103 i Odra 1204. Na licencji firmy ICL: Odra 1304, Odra 1305 oraz powstała w Polsce na ich bazie Odra 1325.

Odrę wyróżniała możliwość pracy z oprogramowaniem stworzonym przez firmy trzecie oraz możliwość podłączenia urządzeń peryferyjnych.

Jeden z ostatnich egzemplarzy Odry wyszedł z użycia 18 lipca 2003 po 29 latach bezawaryjnej pracy jako główna sterownia dystrybucji wrocławskiego przedsiębiorstwa Hutmen. Można go obejrzeć w skansenie kolejnictwa w Jaworzynie Śląskiej[potrzebne źródło].

Do lata 2006 roku PKP w Ostródzie używała maszyny cyfrowej Odra 1305, póżniej dwie jednostki tego typu pracowały jeszcze na stacjach rozrządowych Wrocław Brochów[1] i Lublin Tatary. Ostatnią Odrę wyłączono 1 maja 2010 roku w Lublinie.

INTERNET - 1969r.

Historia Internetu zaczyna się 29 września 1969 roku, kiedy to w Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles (UCLA), a wkrótce potem w trzech następnych uniwersytetach zainstalowano w ramach eksperymentu finansowanego przez ARPA (Advanced Research Project Agency), zajmującą się koordynowaniem badań naukowych na potrzeby wojska, pierwsze węzły sieci ARPANET – bezpośredniego przodka dzisiejszego Internetu. Eksperyment miał zbadać możliwość zbudowania sieci komputerowej bez wyróżnionego punktu centralnego, która mogłaby funkcjonować nawet pomimo uszkodzenia pewnej jej części. Wszystkie istniejące do tej pory sieci zarządzane były przez jeden główny komputer, którego awaria pozbawiała możliwości pracy całą sieć. Sieć taka nie nadawała się do dowodzenia armią podczas wojny, gdyż taki główny węzeł sieci byłby oczywiście pierwszym celem ataku przeciwnika. Postanowiono więc wypróbować zaproponowaną kilka lat wcześniej przez RAND Corporation (kolejną instytucję związaną z badaniami wojskowymi) koncepcję sieci rozproszonej.

W ciągu dwóch następnych lat sieć była rozbudowywana, w pracach nad nią brała udział coraz większa liczba naukowców z różnych ośrodków. Trzeba było opracować konkretne aplikacje, umożliwiające wykorzystanie możliwości komunikacyjnych dawanych przez sieć; jednym z pierwszych zastosowań było zdalne wykonywanie obliczeń na komputerach dużej mocy znajdujących się w innych ośrodkach.


Dalsze kalendarium
Tablica przed uniwersytetem Illinois upamiętniająca przeglądarkę Mosaic
1988

    Powstaje system internetowych rozmów IRC.

1989

    13 marca – fizyk Tim Berners-Lee przedstawił projekt prezentacji informacji przy użyciu hipertekstu

1990

    grudzień – strona Info.cern.ch jest pierwszym adresem serwera sieciowego, a adres http://info.cern.ch/hypertext/WWW/TheProject.html adresem pierwszej strony internetowej

1991

    naukowcy z CERN-u opracowali standard WWW
    zniesiono zakaz używania Internetu do celów komercyjnych
    powstają kolejne serwery w Europie
    wiosna – powstanie NASK
    kwiecień – powstaje protokół Gopher
    grudzień – w USA powstaje pierwszy serwer poza Europą zwany SLAC (Stanford Linear Accelerator Center)

1992

    do listopada na świecie powstaje 26 serwerów
    przekroczona zostaje liczba 1 000 000 komputerów w Internecie.

1993

    luty – powstaje pierwsza przeglądarka WWW umożliwiająca oglądanie graficznych stron – Mosaic (dostępna dla PC i Apple Macintosh)
    w październiku na świecie istnieje ponad 200 serwerów
    powstaje Tucows – jedna z większych składnic oprogramowania shareware, freeware i demo

1994

    kwiecień – powstaje portal Yahoo!
    13 października – premiera przeglądarki Netscape Navigator
    powstaje przeglądarka Opera
 

1995

    23 sierpnia 1995 prezentacja nowej przeglądarki internetowej na bazie kodu Mosaica – Internet Explorer
    3 września powstał eBay
    rusza wyszukiwarka stron AltaVista
 

1996

    powstaje wyszukiwarka HotBot
    premiera CSS
    powstaje pierwszy komunikator internetowy – ICQ

1997

    oficjalna premiera PHP
    powstaje JavaScript
    zostaje zarejestrowana domena Google.com
    powstaje pierwsza gra MMO – z wykorzystaniem internetu – Ultima Online
    Nokia 9000i Communicator – pierwsze mobilne urządzenie z internetem
 

1998

    powstaje spółka Google Technology Inc. (obecnie Google Inc.)
    powstaje portal Internet Archive przechowujący archiwalne wersje stron internetowych

2000

    premiera XHTML
    powstaje kanał RSS
    11 lipca – indeks Google przekroczył 1 miliard elementów

2004

    powstaje pierwszy międzynarodowy program do prowadzenia rozmów głosowych Skype
    4 lutego – powstaje serwis Facebook
    17 lutego – indeks Google przekroczył 6 miliardów elementów
    9 listopada – powstaje przeglądarka Mozilla Firefox
 

2005

    luty – powstaje serwis YouTube
 


 

TELEFON KOMÓRKOWY- 1956r.

Próby stworzenia tych telefonów komórkowych powstawały w latach 40. i 50.[1]. Pierwszy prototyp telefonu komórkowego wykonała w 1956 roku szwedzka firma Ericsson. Telefon ważył 40 kilogramów, a kształtem przypominał walizkę. Urządzenie to kosztowało tyle co samochód[1]. 3 kwietnia 1973 roku w Nowym Jorku firma Motorola wprowadziła do obrotu swój pierwszy telefon komórkowy DynaTAC (DYNamic Adaptive Total Area Coverage)[2][3],. Telefon ważył 0,8 kg i miał wymiary cegły[4]. 16 września 1975 opublikowano amerykańskie zgłoszenie patentowe US 3,906,166 firmy Motorola pod tytułem Radio telephone system[2].. 21 sierpnia 1983 Federalna Komisja Łączności dopuściła na rynek DynaTAC 8000X[5]. 3 grudnia 1992 roku wysłano po raz pierwszy wiadomość SMS

ENIAC - 1945r.

ENIAC (od ang. Electronic Numerical Integrator And Computer – Elektroniczny, Numeryczny Integrator i Komputer) – komputer skonstruowany w latach 1943-1945 przez J.P. Eckerta i J.W. Mauchly'ego na Uniwersytecie Pensylwanii w USA. Zaprzestano jego używania w 1955.

Do roku 1975 powszechnie uważany był za pierwszy komputer na świecie, jednak teraz o miano to ubiegają się również - po odtajnieniu danych brytyjskich maszyny Colossus oraz niemieckie Konrada Zuse. Do miana pierwszego elektronicznego komputera na świecie pretenduje komputer ABC[1] (od ang. Atanasoff-Berry Computer), zbudowany w Iowa State University na wydziale Computer Science[2] przez Johna Vincenta Atanasoffa i Clifforda Berry'ego w latach 1937-42.

Komputer ten był bardzo innowacyjny: działał według arytmetyki dwójkowej, posiadał właściwość przetwarzania równoległego i oddzielne funkcjonalnie moduły jednostki arytmetycznej i pamięci. Atanasoff spotykał się z konstruktorami ENIACa i pokazywał im konstrukcję własnego komputera. Mauchly i Eckert opatentowali konstrukcję ENIACa, opartą w dużym stopniu na ABC i w ten sposób pozbawili Atanasoffa pierwszeństwa. Po wieloletnim procesie sądowym wytoczonym przez tego ostatniego, w październiku 1973 roku sędzia federalny Earl R. Larson podjął decyzję unieważniającą patent ENIACa i przyznał Atanasoffowi miano wynalazcy komputera elektronicznego[3]. 13 listopada 1990 roku prezydent G. Bush odznaczył tego wynalazcę medalem "National Medal of Technology".

ENIAC miał masę ponad 27 ton, zawierał około 18 000 lamp elektronowych i zajmował powierzchnię ok. 140 metrów kwadratowych. Nie posiadał pamięci operacyjnej i początkowo programowany był przez przełączanie wtyków kablowych, później za pomocą kart perforowanych.

COLOSSUS r.1943

Colossus – seria programowalnych maszyn cyfrowych oparta na teoretycznych podstawach prac Alana Turinga.

Projektem Colossus kierowali Max Newman i Tommy Flowers, uczestniczył w nim również Alan Turing.

Colossus został zbudowany 14 kwietnia w 1943 roku w brytyjskim ośrodku kryptograficznym Bletchley Park (80 kilometrów na północ od Londynu) i przeznaczony był do zastosowań wojskowych. Służył do rozpracowania sposobu działania niemieckiej Maszyny Lorenza i łamania jej szyfrów.

W Muzeum w Bletchley Park znajduje się działająca replika Colossusa.

KALKULATOR - 1623r n.e

Pierwszą prostą maszynę do dodawania wynalazł już w 1623 roku Wilhelm Schickard z Tybing. Maszyna ta nie zachowała się do dziś, ale jej mechanizm był podobny do napędzanego kołami zębatymi kalkulatora, zbudowanego przez Francuza Blaise'a Pascala ok. 20 lat później. W 1889 roku Amerykanin Hermann Hollerith zbudował kalkulator oparty na perforowanych kartach, później powszechnie stosowanych przy wprowadzaniu danych do komputerów - karty te zastosowano do rejestracji obywateli.
W styczniu 1954 roku w Nowym Jorku po raz pierwszy zademonstrowano prototyp kalkulatora elektronicznego. Dopiero w marcu 1970 zaprezentowano pierwszy kalkulator, który liczył i drukował na papierze przeprowadzone operacje.
Pierwszy kalkulator z mikroprocesorem wynaleziony przez Merrymana i Tassela został wypuszczony na rynek w 1972 roku przez firmę Texas Instruments. Jego poprzednikiem był kalkulator z 1967 roku, ale było to duże urządzenie. Dopiero miniaturyzacja spowodowała, że kalkulatory stawały się coraz mniejsze, aż stały się cienkie jak blaszka i zasilane bateriami słonecznymi. W Polsce pierwszy kalkulator zbudowano w 1958 roku - była to maszyna oznaczona symbolem XYZ.

ABAKUS - 440r p.n.e

Abakus lub abak (łac. abacus, gr. ábaks) – deska z wyżłobionymi rowkami, które symbolizowały kolejne potęgi dziesięciu. Ułatwiało liczenie, używane w Rzymie i Grecji od 440 p.n.e. do XVIII wieku - prekursor liczydła i maszyn liczących. Był używany także w innych krajach Europy. Obliczeń dokonywano poprzez wkładanie i przekładanie kamyków w rowkach. Zasada liczenia była taka sama jak na liczydle. Jedną z odmian abaku, stanowiącą poważne udoskonalenie, przypisywali Rzymianie pitagorejczykom i nazwali mensa pythagoreana. Chińczycy używali liczydła zwanego suanpan. Jest ono wytworem własnym pomysłowości chińskiej. Odmiana japońska nosi nazwę soroban (jap. 算盤?).